Dary Anioła - Cassandra Clare

Lokarina

Mi też sie okładka nie podoba. Ta książka ziała na mnie z każdej praktycznie półki w empiku, ale wogóle mnie do niej nie ciągnęło. Dlatego też przeczytałam tą serię w ebooku Wink

.

Ethan

Podoba mi się ;p chciałbym tak rysować na kompie jak ten grafik Very Happy

Chodzi o rysunek ;p a sam te się już spotkałem z tym, że dziewczynom się nie podoba okładka ; D

AGA

Na okładce drugiej częsci Clary wygląda jak mutant jakiś. Jak to się moze podobać? Może z "graficznego" punktu widzenia to jest to jakiś wyczyn, ale co z tego. Dla mnie Ethan jesteś pierwszą osobą chyba której się ta okładka podoba.

Ethan

A tam, moje zdanie ;p
mówiłem o kładce miasta kości... nie miasta popiołów ;p

Ethan

Moja Opinia(Miasto Popiołów):

Zabierałem się za "Miasto popiołów" z wielką ciekawością, graniczącą z łapczywością, chciałem bowiem tą ksiażkę pochłonąć. Po zakończeniu pierwszej części zostało wiele wątków, które czekały na zakończenie...
Są książki, które mnie urzekają i przeszywają moją duszę, są też takie które uwielbiam i wywołują one u mnie dreszczyk emocji, ale nic więcej.
Druga część Darów Anioła należy zdecydowanie do tej ostatniej grupy.

Na początek zajmę się akcją, która nie różni się za bardzo od tej, którą mogliśmy zobaczyć w pierwszej części. Autorka stawia na spływające krwią sceny walki, szybkie jej zwroty i oczywiście liniowość.
Jeśli widzimy przewagę "czarnych charakterów", możemy być pewni, że za kilka stron wszystko ulegnie zmianie. I tak w kółko. I gdyby nie fakt, że dzieją się tam zaskakujące rzeczy, książka byłaby po prostu nudna.

Miast popiołów, stanowi idealną lekturę dla młodzieży. Myślę tak dlatego, że w książce tak jak i w Mieście Kości, dalej występują wróżki, demony, wampiry lub też wilkołaki i tym podobne osobniki. A sami przyznacie, że świat fantastyczny jest bardzo ważny dla młodzieży, która wyrosła już z bajek, a nie dorosła jeszcze do w pełni poważnych tekstów.

Jednym małym minusem, jest to że bohaterzy zaczynali mnie wkurzać i to czasami do tego stopnia, że odkładałem książkę i szedłem na spacer, żeby później na spokojnie wrócić do lektury. Ale jest bardzo możliwe, że wielu osobom to nie przeszkadzało i czytały spokojnie.

Podsumowując "Miasto popiołów" jest książką bardzo podobną do pierwszej części serii. Z całą pewnością zachowuje ona klimat i to co w pierwszej części może się podobać. Cassandra Clare stawia w niej na schematyczność, ale zaskakuje nas też rozwiązaniami sytuacji. Długo nie wiedziałem jak ocenić tą książkę, ponieważ stanowiła ona dla mnie tylko i wyłącznie kontynuację "Miasta kości". W końcu jednak decyzja została podjęta i uważam ją za godną polecenia.

AGA

Troszkę surowa ta Twoja recenzja Ethan. Ja myslę trochę inaczej. Nie jest to dla nie jedynie bardzo dobra kontynuacja. Jest kilka wyjątkowych momentów za co kocham ta część. Min. w Jasnym Dworze i rozmowa Jace'a i Clary na końcu.

Ethan

Możliwe ; ) Ale w pierwszej części też były takie momenty, więc trzeba to powiedzieć: książki się nie różnią od siebie zbyt wieloma rzeczami: Schemat, Schemat, Schemat ; )
3 część która zamyka wiele wątków otrzyma raczej lepsze noty ; )

AGA

No jaki tu jest ten schemat według Ciebie?
Schemat taki sam mają prawie wszystkie kryminały, dużo książek młodziezowych opiera się na jednym i tym samym schemacie, ale nie można powiedzieć że wszystkie te ksiązki są podobne. Może i sa, ale to chyba nic nadzwyczajnego.

Ethan

AGA

A to taki mini schemacik. Ważne że ciekawie to jest przedstawione, ja nie miałam żadnago deja vu.