Seria GONE - Michael Grant

AGA

Nie. Po ksiązce można tak mysleć, ale ja czytałam opis 3 częśći i:

Lokarina

O, nie widziałam jeszcze tego opisu Smile

. Zapowiada się gorąco. No, a z tym Drakiem, w sumie to racja, że dużo się dzieje dzięki niemu. Właśnie ja też szczerze go nienawidzę Confused

. Teraz po tym opisie jeszcze bardziej nie mogę się doczekać kolejnej części Smile

. Ciekawa jestem też co będzie w tej części z Cainem i Dianą i całą resztą z Coates bo w tym opisie nic o nich nie ma, a lubię czytać o Dianie Smile

.

AGA

Ja też lubię czytac o Dianie. W ogole ją lubie Wink

Lenalee

Nienawidze Drake'a. On mnie w pewnym stopniu przeraża, serio. Ten człowiek jest po prostu zeschizowany. Confused

Szkoda, że wróci. Ale w zasadzie może być ciekawie. Chociaż jednak wolałabym, żeby już się nie pojawiał. Ten koleś przyprawia mnie o dreszcze, powaga. Żaden inny czarny charakter z książki tak na mnie nie wpłynął.
Co do Diany, to ją bardzo lubię. Niby jest taka wredna, ale w głębi duszy to świetna dziewczyna, tak mi się wydaje. Jedna z moich ulubionych postaci. Ten jej cięty języczek momentami jest naprawdę uroczy. Wink

A Caine... Nie mogę powiedzieć, że go nie lubię, bo to byłoby kłamstwo, ale mam takie dziwne podejście do niego. No bo wyrządził tyle zła, a jednak czuję do tej postaci jakąś sympatię... Podobał mi się ten pakt z bratem pod koniec Głodu. Wink

A, właśnie. Skończyłam dzisiaj Głód, więc od razu dam recenzję swą. Very Happy

Życie w ETAP-ie zaczyna się robić coraz trudniejsze. Brakuje jedzenia, a to, co pozostało, nie wystarczy na długo. Biorąc pod uwagę to, że ludzi żyjących w tym świecie jest naprawdę wiele. Tak więc w owej książce ukazany jest kolejny, bardzo duży problem, z którym muszą zmagać się bohaterowie. Jakby tego było mało, społeczeństwo ETAP-u zaczyna się dzielić, tworzą się pakty, grupki. Jedni tracą zaufanie, robią się nieufni. Jak się okazuje, w ETAP-ie żyją nie tylko ludzie. Dlatego zaczyna się robić naprawdę gorąco.

Autor w tej części wprowadza wiele nowych wątków, pojawiają się nowe, ciekawe (często przerażające) postacie. Przestaje być tak kolorowo, jak przynajmniej było w pierwszej części. Budowany jest cudowny klimat grozy, który momentami przyprawia o dreszcze i gęsią skórkę. To sprawia, że od tej książki wprost nie można się oderwać. W pewnym momencie chciałam ją odłożyć, zająć się przez moment czymś innym, ale nie dałam rady. Czytałam tę książkę jak nakręcona, pochłaniając raz za razem. Płynna akcja, praktycznie w każdym momencie dzieje się coś bardzo ciekawego, godnego uwagi. Dlatego radzę czytać tę książkę w czasie, gdy nie macie naprawdę nic do zrobienia, bo podczas jej czytania zapomnicie o całym świecie.

Chciałabym zwrócić uwagę na zachowanie bohaterów tej książki, którzy przecież są praktycznie jeszcze dziećmi. ETAP zmusił ich do naprawdę niecodziennych zachowań, o jakich niektórzy w ich wieku nawet by nie pomyśleli. Posługiwanie się bronią. Alkohol. Trawka. Nie tak zachowują się dzieciaki, które mają 11-14 lat, a nawet mniej. Pewne ich zachowania były naprawdę wstrząsające. Ale to pokazuje, jak niektóre, bardzo trudne sytuacje, potrafią zmienić człowieka. Czasami jest to zmiana na lepsze, ale częściej jednak osoby te zmieniają się na gorsze.

Próbowałam się powstrzymać, ale nie mogę i muszę choć wspomnieć o tym, jak ETAP wpłynął na Sama. Bo, prawdę mówiąc, wyrył w nim swe ogromne piętno. Chłopak zaczyna tracić wiarę w to, że potrafi jeszcze utrzymać spokój, który cudem zapanował. Nie dość, że Sam musi zmagać się sam ze sobą, to w grę wchodzi jeszcze zwątpienie ludzi, którzy są niezadowoleni z jego działań. W tym momencie mamy doskonałą okazję przekonać się, że sprawowanie władzy, nawet tej najmniejszej, jest niesamowicie ciężką sprawą i czasami potrafi wprost wykończyć człowieka psychicznie.

Cóż, nie pozostało mi nic innego, jak tylko szczerze polecić Wam tę książkę. Pan autor tak subtelnie miesza w niej grozę z humorem, że mało brakuje, a zacznę piać z zachwytu. Jak zwykle, gwarantuję mile spędzony czas.

Lokarina

Lenalee nie tylko Ciebie przeraża Drake, ja też się go boję. Jest okrutny i nieobliczalny. Jeśli chodzi o Caina to ja też nie wiem co o nim myśleć. Raz wydaje mi się, że jest zły do szpiku kości i że jedyna osoba o którą się martwi to on sam, a nieraz jednak można dostrzec w nim coś głębszego. No i właśnie ten pakt, w końcu zawarł go z Samem tylko po to by ratować Dianę, ale jestem strasznie ciekawa co będzie dalej w związku z tym Smile

.

Lenalee

Mnie dzisiaj taka potworna chęć naszła na przeczytanie Kłamstw, że szok. Very Happy

Nie mogę się doczekać kolejnej części.

W ogóle mnie bardzo ciekawi co z bratem Astrid. Bo że ma moc, to oczywiste. Ale jest ona niesamowita, chciałabym, żeby w kolejnej części coś więcej się o niej pojawiło. I mnie przeraża jeszcze ten cały Nestor, matrioszka. Confused

Wiem, dziwna jestem, no, ale... Very Happy

Lokarina

No właśnie co z Petem? Wydawałoby się, że jest on poniekąd kluczem do całej zagadki ETAPu, ale przecież w żaden ssposób nie da się do niego dotrzeć. Mi się wydaje, że jakąś rolę odegra tutaj Orsay. Bo przecież ona widzi sny, a w swoich snach Pete znajduje się w swym własnym świecie i może tam sie czegoś doszukają. Tak sobie tylko spekuluję Smile

.

AGA

Lenalee

Sam nadepnął Nestora i go pokaleczył. Oh, yes! Very Happy

Strasznie przeraża mnie ta lalka. Bardziej jedynie Drake, który jest kompletnie rąbnięty.

Ale ta miłość Caine'a do Diany rzeczywiście jakoś tak działa, że Caine jest bardziej ludzki. Diana musi coś do niego czuć, skoro wybrała jego, a nie odeszła do Sama. Miała taką okazję.

Btw. strasznie podobają mi się te moce, które mają niektórzy! Np. Sam. Chciałabym strzelać płomieniami z rąk. Very Happy

AGA

Własnie to trudno powiedzieć co Diana czuje do Caina. Na początku było że się go trzymała, bo on był silny, zapewniał jej bezpieczeństwo, no i trzymał z daleko Drake'a. Ale chyba mimo tego coś do niego czuje, choć nie pamiętam żeby coś o tym powiedziała. Raczej tak tylko ogólnie. Może sama nie chce się do tego przyznać, a może to się jeszcze jakoś rozwinie. W końcu Caine uratowała jej życie.