opowiadanie by Leaslie.

Lyonne

Rozdział 1
Dziwny Sen
Obudziłam się z okropnym bólem głowy . Wstałam , poszłam do łazienki i ubrałam się w białą sukienkę ,w której wyglądałam ślicznie. Później wyszłam z łazienki . Poszłam do swojego pokoju, pościeliłam łóżko. Następnie położyłam się na łóżku. Myślałam nad tym czego wczoraj się dowiedziałam. Jaką ja mam moc ,że mogła zniszczyć moją prawdziwą mamę ? Skoro posiadam moc to jak ją wykorzystywać ??
Zastanawiałam się , aż wpadłam na pomysł żeby zadzwonić do Annie .Wybrałam jej numer .
- Cześć Broke. Co tam u ciebie słychać ?
- cześć Annie . U mnie nic ciekawego . Wczoraj się dowiedziałam ,że zostałam adoptowana przez Katarzynę Brown ,która nie jest moją prawdziwą mamą. Oprócz tego mam jakąś moc , która mogła zabić moją prawdziwą mamę . Na dodatek jak się ubierałam odkryłam ,że mam jakieś znamię w kształcie małego motyla .
-- Że Co ??? Nie, to nie możliwe , nie wierzę Ci .U mnie gorzej. Mój tata zaginął i nie wiem gdzie jest .Podobno mówili o jego zaginięciu w telewizji ale mnie wtedy nie było jak był ten reportaż . Dziś się dopiero dowiedziałam od mamy. Wczoraj spotkałam twojego chłopaka - Jack ’a . Pytał o Ciebie, strasznie tęskni.
- Ale to prawda.wiem że zaginął bo oglądałam wiadomości . Aha fajnie , też za nim tęsknię. Ostatnio widziałam go w czwartek, na zakończeniu roku szkolnego.
- A tak właściwe , gdzie pojechałaś na wakacje ?
- Pojechałam do Sattlie , do dziadka.
- Wiem gdzie jest Sattlie , bo mieszka tam moja babcia .. Jutro tam jadę więc może się spotkamy. Ja też mam znamię ale w kształcie klucza .Nie wiem co to oznacza , ale się boje tego dowiedzieć . W Sattlie jest taki specjalista , który umie odczytać znamiona . Dobra ja kończę , pa.
Rozłączyła się . Myślałam nad tym co powiedziała . Trochę jej współczułam z powodu zaginięcia jej taty . Stwierdziłam ,że odpiszę mojej prawdziwej mamie na list . Może ona będzie wiedzieć o co chodzi z tą mocą i znamieniem. Wstałam, podeszłam do biurka i zaczęłam pisać .
„Kochana mamo!
Dopiero niedawno dowiedziałam się o liście , o tym że mam moc ,i jeszcze o tym , że moja zastępcza mama nie jest moją mamą . Kompletnie nie wiem o co chodzi z tym ,że mam moc. Proszę Cie , wyjaśnij mi to. Dziś odkryłam też to ,że mam znamię w kształcie małego motyla .
Broke „
List zapakowałam w kopertę na której napisałam adres : „ S.P. Anastazja Smith, ul Lipowa 31/3 , Lockwestelle. „
Gdy skończyłam wszedł Tomek. Wzięłam do rąk list .
- Hej Broke . Zejdź na śniadanie.
- Ok.
Zeszłam na śniadanie . Mama , dziadek już byli w kuchni .Gdy nas zobaczyli uśmiechnęli się .

Po śniadaniu ja i mama poszłyśmy na spacer do lasu . Mama opowiadała mi ,że jak była mała to chodziła z dziadkiem do lasu i zawsze jadła jagody ,które zresztą uwielbia .Dałam jej list , który napisałam do prawdziwej mamy …Schowała do torebki , zaczęła gadać dalej . Słuchając jej , nie miałam pojęcia ,że tak dużo o niej nie wiem.
O 13 był obiad. Mama gdzieś pojechała , więc nie miałam z kim pogadać . Brakowało mi jej , bo w końcu to ONA wychowywała mnie przez tyle lat , pomagała w trudnych dla mnie sytuacjach, wspierała mnie gdy tego potrzebowałam. A teraz ? Teraz pojechała gdzieś i czułam się samotna. Zawsze powierzałam jej swoje tajemnice . Z chęcią powiedziałabym jej wszystko co przed nią ukrywałam .
Potem poszłam do pokoju , czytać kolejną książkę . Po jakiejś godzinie zasnęłam. Śniło mi się ,że idę przez pole ,którego właściwie nie widzę bo jest mgła .Nagle z oddali widzę jakąś postać ,która się zbliża. Przyglądam się uważnie postaci i stwierdziłam ,że to mój brat – Tomek. Miał złe , wściekłe oczy. Nagle rzucił we mnie kulą ognistą . Utworzyłam tarczę ochronną i kula uderzyła w drzewo .
Tomek nagle się przestraszył. Czyżby mnie ? Nie miałam zielonego pojęcia. Zobaczyłam ,że zniknął . Zerknęłam w dół .Koło moich butów leżała kartka. Podniosłam ją .Było tam napisanie:
„STRZEŻ SIĘ! NIEKTÓRZY PRZYJACIELE ,KTÓRZY WYDAJĄ CI SIĘ PRZYJACIÓŁMI TO WROGOWIE, KTÓRZY MOGĄ CIĘ WYKORZYSTAĆ LUB ZDRADZIĆ .WSZYSTKO NIE DZIEJE SIĘ PRZYPADKIEM!! UFAJ TYLKO WYBRANYM”
Obudziłam się . O co tu chodzi? Kolejna zagadka ? Kim są wybrani ? Czyli wszystko nie jest przypadkiem ,że się urodziłam i mam moc? Miałam mętlik w głowie , nie wiedziałam co mam robić . Te pytania mnie nurtowały i chciałam poznać na nie odpowiedzi , ale jednocześnie się bałam.
Gdy zobaczyłam , która jest godzina zdziwiłam się ,że tam długo spałam. Była 19.30 . Wstałam z łóżka i poszłam się myć . O 20 byłam w łóżku , potem poszłam spać.

P.S. Przepraszam ,że tak późno to dodaje . Wcześniej nie miałam weny .Podoba się ???

Lokarina

Ciekawie się zapowiada. Będę czekać na kolejne części i czytać dalej.

Znalazłam trochę błędów i powtórzeń, np.:

Lyonne

Dziękuję za szczerość . Poprawiłam następujące błędy ..

Diana

Błędy, powtórzenie....a tak to super!

Lyonne

Rozdział 2
Zniknięcie.
Śniło mi się ,że szłam przez polanę , która była otoczona lasem .Po chwili przypomniałam sobie ,że jest to ta sama polana , po której wczoraj spacerowaliśmy z mamą. Nagle zobaczyłam jak 2 postacie się zbliżają. Gdy już byli na tyle blisko , zobaczyłam ich twarze. Byli to Tomek i ..? I jakaś kobieta? Ale co oni tu robili i czego chcieli? Potem Tomek zaczął coś mówić w niezrozumiałym języku .Dopiero po krótkiej chwili przypomniałam sobie ,że mówi w języku łacińskim. Powtórzył to zdanie. Nie zrozumiałam go. Ta kobieta też coś powiedziała. Tomek zaczął ją atakować .Ona broniła się jak mogła: rzucała ogniem , utworzyła tarczę ochronną . Zobaczyłam jak upada. Przestraszyłam się i krzyknęłam. Nikt mnie nie słyszał , Tomek się nie odwrócił .Próbowałam się ruszyć ale nie mogłam. Była jakaś blokada. Pewnie Tomek to zrobił bo kto inny jak nie on ? Była też tam tylko ta kobieta , ale ona była bezbronna. Kucnęłam , wzięłam jakiś kamień. Podniosłam się i rzuciłam z całej siły w tą blokadę. Była nie do przerwania. Nie wiedziałam co mam robić .
Potem wszystko działo się szybko. Zobaczyłam jak Tomek stał z zakrwawionym nożem nad tą kobietą . Spróbowałam zrobić krok do przodu i udało mi się. Zerwał barierę. Podbiegłam do tej kobiety. Nie żyła.
- Co ty jej zrobiłeś ?
- Zabiłem ją.
- Dlaczego ? co ona Ci takiego zrobiła , co ?
- Po prostu musiałem. Zrobiła coś , czego nie zrozumiesz.
- No to mi wytłumacz.
- Dowiesz się w odpowiednim czasie.
Nagle Tomek zniknął. Obudziłam się . I znowu kolejna zagadka ? Nie mam pojęcia o co w tym wszystkim chodzi. Dlaczego ciągle śnią mi się koszmary ?
Wstałam z łóżka i poszłam do łazienki . Szybko ubrałam się, wyszłam z łazienki i poszłam na śniadanie.
Przywitali mnie mama i dziadek. Dziadek pił kawę.
- Gdzie jest Tomek ? – zapytałam
- powinien zaraz zejść .- odpowiedziała mama.
Poszłam na chwilę na górę . Gdy już tam byłam znalazłam jego pokój i weszłam tam. Jego pokój był zupełnie pusty i czysty . Ktoś musiał wziąć jego wszystkie rzeczy. Ciekawe kto? Przecież mama na pewno nie wzięłabym jego rzeczy. To kto je wziął? Pościelił starannie łóżko . A gdzie jest Tomek ? Podeszłam do jego biurka . Był tam jeden list adresowany do mnie . Otworzyłam go.
„ Droga Broke.
Musiałem zniknąć na jakiś czas . Niedługo wrócę . Jak przyjadę wszystko Ci wytłumaczę. Nie szukaj mnie , proszę . To zbyt niebezpieczne. Nie chcę , żeby przeze mnie coś Ci się stało.
Tomek „
Przeczytałam kilka razy ten list . Nie mogłam uwierzyć ,że nagle zniknął. Brakowało mi go, tęskniłam za nim. Miałam nadzieję ,że niedługo przyjedzie.
Wyszłam z pokoju trzaskając drzwiami. Zeszłam na dół.
Dziadek dalej pił kawę.
- I co? Obudziłaś go ? – zapytała mama
- Nie, ponieważ nie ma go tam i nie wiem gdzie jest. Napisał do mnie list , żebym go nie szukała.-odpowiedziałam i dałam jej list.
Mama wzięła ode mnie list i przeczytała go na szybko.
- Pewnie pojechał do kolegów. Zaraz pewnie wróci– skłamała mama
Czułam jak mnie okłamuje. Pewnie wiedziała , gdzie poszedł ale nie chciała powiedzieć.
Nagle jakiś cichy głosik odezwał się w mojej głowie .
„Broke. Dowiesz się w odpowiednim czasie.”
Popatrzyłam na mamę. Zapytałam się w myślach czy to ona .Powiedziała że tak. Opowiedziałam jej w myślach to co mi się śniło. Opisałam dokładnie tą kobietę , ale mama nie wiedziała o kogo chodzi. Przypomniałam sobie obraz jej twarzy i jej wysłałam .
- To co Ci się śniło to była wizja, w której widziałaś swojego brata .Nie możesz tego odwrócić . To się stanie lub już się stało .
Szybko zjadłam śniadanie. Miałam plan o którym nie chciałam mówić mamie. Chciałam poszukać Tomka i trudno ,że coś mi się stanie. Teraz mi na tym nie zależało. Jedynie chciałam go znaleźć , mieć nadzieję ,że nic mu się nie stało.
Po śniadaniu poszłam szybko na górę spakować swoje rzeczy. Na szybko napisałam list , żeby mama gdy zajrzy do mnie do pokoju nie martwiła się o mnie. Gdy już to zrobiłam wzięłam sznurek , wyrzuciłam na zewnątrz i zjechałam po nim. Następnie poszłam w stronę lasu . Tym razem szłam dłuższą drogą. Nagle zaczęło mi się kręcić w głowie , nic nie widziałam. Potem zobaczyłam polanę ( tą na której byłam z mamą ) i Tomka , który walczył z tamtą kobietą co widziałam ją we śnie.
Gdy już wizja się skończyła zaczęłam biec jak najszybciej się da. Wreszcie dobiegłam. Zobaczyłam Tomka . Ta kobieta też mnie zobaczyła , bo uśmiechnęła się szyderczo i zaczęła biec do mnie. W tym momencie Tomek odwrócił się do mnie . Szybko podbiegł do tej kobiety i użył jakiegoś zaklęcia.
Kobieta była blisko mnie i chciała zrobić atak , nie mogła . Nagle zniknęła.
Tomek podszedł do mnie.
- Broke , mogło Ci się coś stać. Ona mogła Cię zabić lub chciała to zrobić. Napisałem przecież żebyś mnie nie szukała a ty co?! A ty oczywiście pakujesz się w kłopoty. I oczywiście ja muszę Cię ratować.
- Przepraszam . Wczoraj mi się śniło ,że zabiłeś tą kobietę. Dziś dowiedziałam się ,że miewam wizję i że ta kobieta jest moją Ciocią.
- Że co ?! Ty miewasz wizję?
- Tak.
- Ty masz wizjo sny ?
- Tak. I one się do końca nie sprawdzają ale mimo wszystko je mam.
- Chodźmy już do domu.
Ściemniało się . Tomek stwierdził ,żebyśmy biegli ponieważ w nocy jest w lesie niebezpiecznie. Gdy już byliśmy w domu , było już całkowicie ciemno.
Mama była na mnie bardzo wściekła .Nie odzywała się do mnie słowem , ale i tak wiedziałam że jest wkurzona..
Zjadłam szybko kolację , poszłam się myć i poszłam spać.

P.S. Mam nadzieję ,że się podoba Smile

sylwia123

Super! Strasznie mnie wciągnęło... Czekam na kolejny kawałek Wink

Lyonne

Dziękuję bardzo za szczere opinie. Cieszę się ,że Ci się podobało.

Lokarina

Fajnie Nika. Ja też czekam na kolejny kawałek Wink

Mystery

Coraz bardziej mi się podoba! Smile

Uważam, że powinnaś liczby pisać słownie, a nie cyfrą.
Nie pasuje mi jeszcze to ostatnie zdanie: "Zjadłam szybko kolację , poszłam się myć i poszłam spać."
Niepotrzebnie napisałaś dwa razy "poszłam".

Zaciekawiłaś mnie. Very Happy

Czekam na kolejny fragment.

Lyonne

Dziękuję bardzo Smile

Cieszę się ,że Wam się podobało..